Saturday, August 21, 2010

ਪੰਜਾਬ ਹੈ ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸੂਬਾ

******************************


ਗੱਲਾਂ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸੁਨਣ ਨੂੰ ਜੱਚਦੀਆਂ ਨੇ ,

ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹਾਂ, ਸਾਡਾ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸੂਬਾ ।



ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ , ਧਾਕ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ,

ਪੰਜਾਬ ਹੈ ਇੱਕ , ਬੇਮਿਸਾਲ ਸੂਬਾ ।

ਗੀਤਕਾਰੋ ! ਗੀਤਕਾਰੀ ਬਦਨਾਮ ਹੋਈਂ ਜਾਂਦੀ ਐ

*************************************


ਗੀਤਕਾਰੋ ! ਗੀਤਕਾਰੀ ਬਦਨਾਮ ਹੋਈਂ ਜਾਂਦੀ ਐ ।



ਲਿਖਣ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਹੋਵੇ , ਲਿਖਣਾ ਵੀ ਚਾਹੀਂਦਾ ਹੈ ।

ਲਿਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ , ਕੁੱਝ ਸਿੱਖਣਾ ਵੀ ਚਾਹੀਂਦਾ ਹੈ ।

ਨਵੀਂ ਨਵੀਂ ਕਲਮ , ਨਿਲਾਮ ਹੋਈਂ ਜਾਂਦੀ ਐ ।

ਗੀਤਕਾਰੋ ! ਗੀਤਕਾਰੀ ਬਦਨਾਮ ਹੋਈਂ ਜਾਂਦੀ ਐ ॥



* ਬੇਲਿਆਂ 'ਚ ਮੰਗੂ ਨਾ , ਚਰਾਉਣ ਜੋਗੇ ਹੈਗੇ ਤੁਸੀਂ ।

ਮੋਬਾਇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਰਡ, ਪੁਵਾਉਣ ਜੋਗੇ ਰਹਿਗੇ ਤੁਸੀਂ ।

ਮਿਸ ਕਾਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ,ਏਥੇ ਆਮ ਹੋਈਂ ਜਾਂਦੀ ਐ ।

ਗੀਤਕਾਰੋ ! ਗੀਤਕਾਰੀ ਬਦਨਾਮ ਹੋਈਂ ਜਾਂਦੀ ਐ ॥

ਐ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਣੀਓ !

*****************************************

ਐ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਣੀਓ !

ਲਿਖਾਰੀਓ , ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ।

ਚੁੱਕੋ ਕਲਮ ਦਵਾਤ ਜ਼ਰਾ , ਇੱਕ ਹੰਭਲਾ ਮਾਰੋ ।

ਨਿੱਘਰ ਚੱਲੇ ਸਮਾਜ ਨੇ ਵੇਖ਼ੋ , ਕੈਸਾ ਕੱਟਿਆ ਮੋੜ ਹੈ ।

ਲੋੜ ਹੈ ! ਮੇਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ , ਇੱਕ ਦਿਸ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ।

ਲੋੜ ਹੈ , ਮੇਰਿਆਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ,ਇੱਕ ਸੇਧ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ



• ਭਟਕ ਗਈ ਜਵਾਨੀ , ਭਟਕੀ ਰਾਹ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਪੈ ਗਈ ।

ਕੀਤੀ ਕਰੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸਾਰੀ , ਇਸ਼ਕ ਮੁਸ਼ਕ ਤੱਕ ਰਹਿ ਗਈ ।

ਕੁੱਝ ਇੰਟਰਨੈੱਟ , ਮੋਬਾਇਲਾਂ ਨੇ ,

ਕੁੱਝ ਚਿੰਬੜੇ ਨਵੇਂ ਹੀ ਵੈਲਾਂ ਨੇ ,

ਕੁੱਝ ਰੀਸੋ ਰੀਸੀ ਵੇਖ਼ ਵੇਖ਼ ,

ਲਾ ਲਈਆਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਜੈੱਲਾਂ ਨੇ ,

ਹਾਏ ! ਲਿਆ ਡਕਾਰ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ , ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਕੱਚਾ ਕੋਹੜ ਹੈ ।

ਲੋੜ ਹੈ ! ਮੇਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ………………..॥

Tuesday, August 10, 2010

*ਬਿਸਕੁਟ ਖਾਣ ਕਤੂਰੇ*

*********************



ਗੂੰਗੀ ਪਰਜ਼ਾ ਰਾਜੇ ਬੋਲੇ ,

ਕਿਥੋਂ ਕੋਈ ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਟੋਹਲੇ ,

ਹੱਕ ਮੰਗਦਿਆਂ ਗੋਲੀ ਮਿਲਦੀ ,

ਰੋਟੀ ਮੰਗੀਏ ਹੂਰੇ ।

ਬਾਲਕ ਜਿੱਥੇ ਭੁੱਖ਼ੇ ਮਰਦੇ ,

ਬਿਸਕੁਟ ਖਾਣ ਕਤੂਰੇ ॥



* ਜਾਦੂਗਰ ਦਾ ਬਣੇ ਤਮਾਸ਼ਾ ,

ਵੱਧ ਗਈ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ ।

ਭੀੜ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਵੱਜਦੀ ,

ਡੁੱਗ ਡੁੱਗੀ ਸਰਕਾਰੀ ।

ਬਾਂਦਰ ਨਾਚ ਨਚਾਉਂਦੇ ਨੇਤਾ ,

ਨੱਚੀਏ ਵਾਂਗ ਜਮੂਰੇ ।

ਬਾਲਕ ਜਿੱਥੇ ਭੁੱਖੇ ਮਰਦੇ , ਬਿਸਕੁੱਟ ਖਾਣ ਕਤੂਰੇ ॥

* ਮੇਰੀ ਕਲਮ…………………

*************************


ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਸਵਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ?

ਜਿਸਦਾ ਜਵਾਬ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ,

ਸਿਰਫ਼ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਹੈ ॥



• ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਚਿਰ , ਕਿੰਨੇ ਹੋਰ ,

ਕਿੰਨੀਆਂ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਕਰਨਗੇ ,

ਕਰਜ਼ੇ ਦੇ ਸਤਾਏ ਹੋਏ ਲੋਕ ।

ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਚਿਰ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਆਸਮਾਨ ਥੱਲੇ ,

ਸੌਣ ਲਈ ਹੋਰ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਗੇ ,

ਭੁੱਖੇ ਅਤੇ ਤ੍ਰਿਹਾਏ ਲੋਕ ।

ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਚਿਰ ਹੋਰ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ,

ਸੁੱਖ-ਚੈਨ , ਨੀਂਦ ਦੀ ਚਾਬੀ ,

ਸ਼ਾਹੂਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਹੈ ।

ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਮੈਨੂੰ ਸਵਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ?

ਜਿਸਦਾ ਜਵਾਬ ਸਿਰਫ਼ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਹੈ ॥

*ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਹੈ ਪੰਜਾਬੀ*

************************************


ਪੰਜਾਬੀਓ ! ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਹੈ ਪੰਜਾਬੀ ,

ਕੁੱਲ ਜ਼ੁਬਾਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਮਿੱਠੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।


ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਵਰਗੀ ਲੋਅ ਹੈ , ਮਹਿਕ ਗੁਲ਼ਾਬ ਜਿਹੀ ,

ਪੈਰ ਜਵਾਨੀ ਧਰਦੀ ਜਿਹੀ ਰੁਕਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।


ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਥਾਪੜਾ ਗੁਰੂਆਂ ਤੋਂ ,

ਹਰ ਪੰਜਾਬੀ ਬੰਦੇ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ।

*ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ*

***************************

ਬਰਬਾਦ ! ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ।

ਕਾਗਜ਼ਾ ’ਚ ਐਵੀਂ , ਜਿੰਦਾਬਾਦ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ॥



*  ਲੀਡਰਾਂ ਲਿਆਤੀਆਂ ਨੇ , ਕਾਗਜ਼ੀਂ ਕਰਾਂਤੀਆਂ ,

ਹਰੀਆਂ ਤੇ ਚਿੱਟੀਆਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਭਾਂਤੀਆਂ ,

ਭਾਸ਼ਣਾਂ ’ਚ ਆਇਆ, ਇਨਕਲਾਬ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ।

ਬਰਬਾਦ ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ……………॥

Monday, August 2, 2010

ਅਸਾਂ ਤਾਂ ਜੋਬਨ ਰੁੱਤੇ ਮਰਨਾ , ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਅਸੀਂ ਭਰੇ ਭਰਾਏ ....


                                 ਮਹਾਨ ਸ਼ਾਇਰ ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ ਦੀ ਇੱਕ ਲਾਈਵ ਮੁਲਾਕਾਤ

*****************************************************************
Key Words about jarnail ghuman search : punjabi geet- sangeet, punjabi song/ songs,deshi punjabi song, punjabi music, punjabi Films ,sada punjab,apna punjab, mera punjab , rangla punjab,jatt punjabi, sher punjabi, punjabi jokes .punjabi virsa ,punjab news, punjabi articles, punjabi stories, punjabi books, aapna punjab.com

*ਫਰਜ਼ੀ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਕੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀਂ ਗਏ 'ਲਾੜਾ ਲਾੜੀਆਂ' ਦੇ, ਫਰਜ਼ੀ ਤਲਾਕਾਂ ਦੀ ਨੌਬਤ ਸਿਰ 'ਤੇ*

                                                                                - ਜਰਨੈਲ ਘੁਮਾਣ



    
                   " ਜਿੱਥੇ ਚੱਲੇਂਗਾ , ਚੱਲੂਗੀਂ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ,


                          ਟਿਕਟਾਂ ਦੋ ਲੈ ਲਈਂ "                  

ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗੱਲ ਕਮਾਈਆਂ ਕਰਨ ਜਾਂਦੇ ਸੁਹਿਰਦ ਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸੂਝਵਾਨ ਪਤਨੀਆਂ ਕਿਹਾ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ । ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਪ੍ਰੀਵਾਰਕ ਮਜਬੂਰੀਆਂ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸਨ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀਆਂ ਪਰੰਤੂ ਇਹਨਾਂ ਬੋਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਆਪਣੇਪਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ , ਇੱਕ ਸੁਨੇਹਾ ਆਪਣੇ ਪਰਦੇਸੀ ਜਾਂਦੇ ਬਾਲਮਾਂ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਉਕਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਵੋਂ , ਜਿਸ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਹੋਂ , ਘਬਾਰਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਗ ਸੰਗ ਹਾਂ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਲਈ ਦੁਆਵਾਂ ਮੰਗਦੀਆਂ ਰਹਾਂਗੀਆਂ ਪਰ ਹੁਣ ਦੋ ਟਿਕਟਾਂ ਲੈ ਕੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉੱਡਣ ਵਾਲੇ 'ਫਰਜ਼ੀ ਪਤੀ ਪਤਨੀਆਂ' ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਸਤਰਾਂ ਨੂੰ ਝੂਠਲਾਕੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਨਵੀਆਂ ਸਤਰਾਂ ਘੜ ਲਈਆਂ ਹਨ ;


ਟਿਕਟਾਂ ਦੋ ਲੈ ਲਈਂ ,ਪੰਜ ਬੈਂਡ ਨੇ ਆਇਲਟਸ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ।
ਚੱਲ ਜੇ ਵਲੈਤ ਚੱਲਣਾ , ਪੈਸੇ ਹੋਣਗੇ ਖਰਚ ਕਾਕਾ ਤੇਰੇ ॥


ਵਿਦੇਸ਼ ਜਾਣ ਦੀ ਚਕਾਚੌਂਹਧ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਵਰਗਲਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੋਖ਼ਮ ਉਠਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਹੈ । ਉਹ ਜੋਖ਼ਮ ਭਾਵੇਂ ਮਾਲਟਾ ਕਿਸ਼ਤੀ ਕਾਂਢ ਹੋਵੇ ਭਾਵੇਂ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਾਂਢ , ਪੰਜਾਬੀ ਜੇ ਹੋਰ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੇਰ ਹਨ ਤਾਂ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਅਜਿਹੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ੇਰ ਹੀ ਹਨ । ਬਿਨਾਂ ਸੋਚੇ ਸਮਝੇ ਅਣਜਾਣ ਰਾਹਾਂ 'ਤੇ ਤੁਰ ਪੈਣ ਦਾ ਜ਼ੇਰਾ ਸਿਰਫ਼ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੈ । ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਤੱਕ ਅੱਪੜਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਜੋ ਵੀ ਹੋਣ ,ਪੰਜਾਬੀ ਇਹ ਸਭ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੋਚਦੇ ਹਨ । ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਵਸਣ ਦੀ ਚਕਾਚੌਂਹਧ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਨਿਕੰਮੇ ਜਿਹੇ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ । ਪੜ੍ਹਨ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਣਾ ਵੀ ਇਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਪਾੜ੍ਹੇ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣਾ ਮੁਨਾਸਿਬ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਕਿ ਚਾਰ ਪੈਸੇ ਖਰਚ ਕੇ ਬਾਹਰ ਹੀ ਜਾਣਾ ਹੈ ਫਿਰ ਦਿਨ ਰਾਤ ਕਿਤਾਬੀ ਕੀੜੇ ਬਣਕੇ ਪੜੀ੍ਹ ਜਾਣਾ ਵੀ ਕਿਸ ਕੰਮ ਦਾ । ਵੈਸੇ ਵੀ ਸਾਡੇ ਮੁਲਕ ਦੀ ਵਧ ਰਹੀ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ ਪੜਾਕੂਆਂ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਚੰਗੇ ਪਾਸੇ ਵੱਲ ਪ੍ਰੇਰਨ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਨਾਕਾਮਯਾਬ ਹੀ ਰਹੀ ਹੈ । ਚੰਗਾ ਪੜ੍ਹ ਲਿਖਕੇ ਵੀ ਸਾਡੇ ਮੁਲਕ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੌਕਰੀਆਂ ਨਾ ਮਿਲਣ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਮਜਬੂਰ ਹਨ ।

*ਵਿਸ਼ਾ ਵਿਹੂਣੀਆਂ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ , ਪੰਜਾਬੀ ਸਿਨੇਮਾਂ ਵਾਸਤੇ ਸਰਾਪ*

                                            
                                              - ਜਰਨੈਲ ਘੁਮਾਣ
                                                                                                                    

ਪੰਜਾਬੀ ਸਿਨੇਮਾ ਦੀ ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਰਾਸ਼ਦੀ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਿਨੇਮਾ ਮਾਲਿਕਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਿਰੰਤਰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਿਸ ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ ਲਗਾਕੇ ਉਹ ਮਹੀਨਾ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਜਾਂ ਪੱਚੀ-ਪੰਜਾਹ ਹਫ਼ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਠ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋ ਭਰ ਭਰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਦਰਸ਼ਕਾ ਦੀਆਂ ਟਰਾਲੀਆਂ ਵੇਂਹਦੇ ਰਹਿਣ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਹਿੰਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਡਿਸਟ੍ਰੀਬਿਊਟਰ ਆਪਣੀ ਫ਼ਿਲਮ ਰਲੀਜ਼ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਫੋਨ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਹ ਅੱਗੋਂ ਫਖਰ ਨਾਲ ਕਹਿ ਸਕਣ ਕਿ ;

'ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ ਜੀ ਮੇਰੇ ਸਿਨੇਮੇ ਵਿੱਚ ਪੰਦਰਾਂ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮ ਹਾਊਸ ਫੁੱਲ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਿਲਵਰ ਜੁਬਲੀ ਹੋਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਸੋ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਉਤਾਰਕੇ ,ਤੁਹਾਡੀ ਆ ਰਹੀ ਨਵੀਂ ਹਿੰਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਦਾ'

   ਅੱਜ ਕੱਲ ਬਣ ਰਹੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮਾ ਸਿਨੇਮਾ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਕਦਰ ਵਪਾਰ ਕਰਵਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਵਿਚਾਰੇ ਸਿਨੇਮੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ੁਕਰਵਾਰ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਹੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ , ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮ ਦੀ ਅਸਫ਼ਲਤਾ ਕਰਕੇ ,ਖਾਲੀ ਪਿਆ ਹਾਲ ਵੇਖ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਵਾਸਤੇ ਕੋਈ 'ਮਿਠੁਨ ਚੱਕਰਵਰਤੀ ਦੀ'ਪੁਰਾਣੀ ਹਿੰਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਰਾਤੋਰਾਤ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ । ਕਈ ਪੰਜਾਬੀ ਫਿਲਮਾਂ ਇਸ ਕਦਰ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਸਿਨੇਮਾ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਸੱਤ ਬੰਦੇ ਹੀ ਫ਼ਿਲਮ ਵੇਖਣ ਆਉਂਦੇ ਹਨ । ਇਹਨਾਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦਾ ਲੇਖਾ ਜੋਖਾ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਫ਼ਿਲਮ ਕਿੰਨੇ ਹਫਤੇ ਚੱਲੀ ਵਾਲਾ ਫਾਰਮੂਲਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿੰਨੇ ਬੰਦੇ ਕਿਹੜੀ ਫ਼ਿਲਮ ਦਾ ਸ਼ੋਅ ਵੇਖਣ ਆਏ ਸਨ , ਪੰਜ - ਪੰਜ ਜਾਂ ਅੱਠ - ਅੱਠ ।

ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੀ ਹੋ ਰਹੀ ਇਸ ਦੁਰਗਤ ਦੇ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਕੌਣ ਹਨ ?

ਲੋਕ ਜਾਂ ਫਿਲਮਸਾਜ਼ ।

Sunday, August 1, 2010

*ਕਾਂਸ਼ ! ਮੇਰੇ ਘਰ ਧੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ .......

--ਜਰਨੈਲ ਘੁਮਾਣ




ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਫੇਰ ਸੰਤੋਖ਼ੇ ਬੁੜੇ ਦੀ ਇੱਕ ਡੰਗ ਪਈ ਬਾਖ਼ੜ , ਬੂਰੀ ਮੱਝ ਨੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਨੱਕੋ ਨੱਕ ਭਰ ਦਿੱਤੀ । ਤਾਜ਼ੇ ਚੋਏ ,ਕੱਚੇ ਦੁੱਧ ਚੋਂ ਉਠਦੀ ਝੱਗ ਨੂੰ ਵੇਖ ਸੰਤੋਖੇ ਦੇ ਪੋਤਰਾ- ਪੋਤਰੀ , ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਕੁੜਤੀ ਦੀ ਕੰਨੀ ਖਿੱਚ ਖਿੱਚ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਦੀ ਰਿਹਾੜ ਕਰਨ ਲੱਗੇ । ਸੰਤੋਖ਼ੇ ਨੇ ਦੁੱਧ ਵਾਲੀ ਬਾਲਟੀ ਹਾਲੇ ਕਿੱਲੇ ਟੰਗੀ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਬਾੜੇ ਵਿੱਚ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਂਸ਼ੀ ਅਤੇ ਪਿੱਤਲ ਦੀਆਂ ਗੜਵੀਆਂ , ਗੜਵੇ ਚੁੱਕੀ ਸੇਠ - ਸੇਠਾਣੀਆਂ ਦੀ ਡਾਰ ਆ ਧਮਕੀ । ਬੱਚੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਢਿੱਡਾਂ ਵਾਲੇ ਸੇਠ - ਸੇਠਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ਼ ਸਹਿਮ ਜਿਹੇ ਗਏ । ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਾਈਆ ਪਾਈਆ , ਦੋ ਦੋ ਪਾਈਏ ਕਰਕੇ ਗੜਵੇ ਗੜਵੀਆਂ ਭਰਦੀ , ਕਾਂਢਿਆਂ ਨੂੰ ਛੂੰਹਦੀ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ , ਆਪਣਾ ਥੱਲਾ ਵਿਖਾਉਣ ਲੱਗੀ । ਉਸ ਵਿੱਚ ਮਸਾਂ ਅੱਧਾ ਕੁ ਗਿਲਾਸ ਦੁੱਧ ਸਵੇਰ ਦੀ ਚਾਹ ਜੋਗਰਾ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਬਚਿਆ ਹੋਣਾ ।

ਸੇਠ ਸੇਠਾਣੀਆਂ ਆਏ 'ਤੇ ਦੁੱਧ ਲੈ ਕੇ ਚਲੇ ਗਏ , ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਫਿਰ ਰੋਣਾ ਕੁਰਲਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।

"ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਦੁੱਧ ਪੀਣੈ , ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਵੀ ਕੱਚਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣੈ"

ਸੰਤੋਖ਼ੇ ਦੀ ਨੂੰਹ ਕਰਤਾਰੀ ਦੋਵੇਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਘੂਰਦੀ ਘੂਰਦੀ ਅੰਦਰ ਸਵਾਤ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਈ ਅਤੇ ਸੰਤੋਖ਼ਾ ਠੰਡਾਂ ਹਾਉਂਕਾ ਭਰ ਬਾੜਿਓ ਬਾਹਰ ਸੱਥ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਗਿਆ । ਉਸਦੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਲੇ ਵੀ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ' ਮੰਮੀ … ਮੈਂ… ਦੁੱਧ ..ਪੀਣੈ ..' ਗੂੰਜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਪਰੰਤੂ ਸੰਤੋਖ਼ਾ ਆਪਣੇ ਨਸ਼ੇੜੀ ਪੁੱਤ ਕਰਨੈਲੇ ਕਰਕੇ ,ਕਰਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਬਿੰਨੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਵਾਲ ਨੂੰ , ਦੁੱਧ ਦੀ ਪਲੀ ਪਲੀ ਵੇਚ ਚੁਕਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਮਜਬੂਰ ਸੀ ।


ਸੰਤੋਖ਼ਾ ਸੱਥ ਵਿਚਲੇ ਥੜੇ 'ਤੇ ਬੈਠਾ ਬੈਠਾ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਉਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਕੋਸ਼ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਉਹ ਭਰੀਆਂ ਭਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਡਾਢੇ ਨੂੰ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਾਸ਼ ! ਮੇਰੇ ਘਰ ਕੈਲੇ ਦੀ ਥਾਂ ਇੱਕ ਧੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਪੀਲੇ ਕਰਕੇ ਬੁਢਾਪੇ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਵਿਹਲਾ ਹੋਇਆ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਗੁਰਜੰਟੇ ਵਾਗੂੰ ਕਨੇਡੇ ਕੁੜੀ ਵਿਆਹ ਕੇ ਜ਼ਹਾਜਾਂ ਦੇ ਹੂਟੇ ਲਏ ਹੁੰਦੇ ।

ਕਾਂਸ਼ ਮੇਰੇ ਘਰ ਨਿਕੰਮੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਥਾਂ ਧੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ............।


ਲੇਖਕ : ਜਰਨੈਲ ਘੁਮਾਣ
Writer : jarnail ghuman
ਮੋਬਾਇਲ ਨੰਬਰ : +91-98885-05577
Email :ghuman5577@yahoo.com

****************************************
Key Words about jarnail ghuman search : punjabi geet- sangeet, punjabi song/ songs,deshi punjabi song, punjabi music, punjabi Films ,sada punjab,apna punjab, mera punjab , rangla punjab,jatt punjabi, sher punjabi, punjabi jokes .punjabi virsa ,punjab news, punjabi articles, punjabi stories, punjabi books, aapna punjab.com, sursangam Entertainment.